Lisa Van de Velde (31) woont en werkt in hartje Antwerpen. Wannabe Carrie Bradshaw, maar eerder een Bridget Jones kind of girl. In haar kast geen Manolo Blahniks, wél corrigerend ondergoed. Op een hoogtepunt in haar leven raakte ze onverwacht haar job kwijt, maar ze klauterde uit het donkere ravijn (lees: bed) en startte onlangs haar eigen PR-bureau. Ze neemt je in haar maandelijkse column in Salut magazine mee in het leven van een single millennial in Antwerpen op de vooravond van haar carrière. Sex &The City. Maar dan… anders.
Valentijn komt eraan. Het moment om de liefde te vieren óf… om er nog eens extra in te wrijven dat je single bent.
Terwijl ik in het verleden vooral emotioneel-onbereikbare-mannen aantrok, heb ik sinds kort een compleet new level unlocked: de écht-niet-beschikbare-man. Oftewel: mannen die al jarenlang in een relatie zitten, een ring rond hun vinger dragen, kinderen hebben én zich vrijpleiten onder het mom ‘open relatie’.
Het zorgt voor gespreksstof tijdens een avondje op café met vrienden. Is monogamie nog iets van deze eeuw? Moeten we überhaupt open staan voor… open relaties? Loert jaloezie niet om de hoek en wordt niet sowieso één iemand gekwetst?
Voor de man aan de tafel is het duidelijk: “Monogamie werd ons opgelegd door de kerk. Slechts 9% van alle diersoorten is monogaam, wist je dat?”, zegt hij stoer terwijl hij de schuimkraag van zijn biertje wegdrinkt. Eén van de vriendinnen werpt zich op als monogame pinguïn. Al snel dwalen we af van het hele dating gebeuren en belanden we bij de Chinese astrologie. (Just so you know: het is het jaar van de draak. Zeer toepasselijk op mijn liefdesleven, als je ’t mij vraagt.)
Maar het is duidelijk: we kijken tegenwoordig met z’n allen anders naar daten. En we zijn er ook heel open (pun intented) over. Singles betreden de datingpool op een nieuwe manier en staan open voor meer mogelijkheden. Niet alleen dat: wie af en toe swipet op Tinder en consoorten, botst steeds vaker op breed lachende en schijnbaar happy couples die hun relatie nieuw leven willen inblazen.
Mijn ouders waren eerder deze maand zesendertig jaar getrouwd en nog steeds gelukkig samen. En dat lijkt me zo’n mooi idee: genoeg hebben aan elkaar. Maar is dat nog realistisch in deze tijdgeest? Zijn mijn verwachtingen van de liefde verpest door romcoms en… mijn ouders die elkaar doodgraag zien?
In ieder geval: fijne Valentijn. Ik wens jullie ware liefde toe. En mocht je ’t willen weten. Volgens de Chinese horoscoop ben ik een Aap. Een trouwe Gibbon.
